“Wie valt er nou het glas aan?” Sommige zogenaamde experts en veel theoretici hebben blijkbaar het zicht op de realiteit verloren. Het gras wordt altijd aangevallen. Altijd. Dat blijkt duidelijk uit onze jarenlange en wereldwijde ervaring. En ook uit de laatste, prominente voorbeelden:
Een mensenmenigte dringt het Capitool binnen, het Amerikaanse parlement. Het zwakke punt: het onveilige glas in de ingangsdeuren. Dat is al in een paar seconden ingeslagen.
Inbrekers dringen het museum Singer Laren binnen en stelen Van Gogh’s schilderij ‘Lentetuin, de pastorietuin te Nuenen in het voorjaar’, een werk van onschatbare waarde. Het zwakke punt: het onveilige glas in de ingangsdeur.
Inbrekers veroorzaken rond een miljard schade wanneer ze het Grünes Gewölbe in Dresden binnendringen. Het zwakke punt: het zogenaamde ‘veiligheidsglas’ (dit is al na 15 seconden ingeslagen).
Inbrekers verschaffen zichzelf toegang tot een villa in Hamburg. Ze breken in op de eerste verdieping, zodat ze de alarminstallatie op de begane grond kunnen omzeilen. Buit: juwelen ter waarde van meer dan 100.000 euro. Het zwakke punt: de onveilige ruit.
Spectaculaire kunstroven, steeds via het glas.
